Week 7
Door: glennheesakkers
Blijf op de hoogte en volg Glenn
23 Maart 2012 | Kenia, Watamu
Zaterdag 17-03-2012
Wij zessen + Nel zijn naar Kilifi gegaan op uitnodiging van Cocky. Hier waren de schoolvoetbal finale's voor meisjes op het mede door Cocky opgerichte voetbalveld. Tijdens de wedstrijden werd er voetbalcommentaar gegeven en muziek gedraaid. Overal waar je dan ook keek zag je wel iemand dansen op een manier zoals alleen afrikanen dat kunnen. Wij als gasten kregen flesjes frisdrank aangeboden. Ik had niet verwacht dat zo gastvrij zouden zijn. Tussen de wedstrijden door werden er wat optredens gegeven om de toeschouwers te vermaken dmv zingen en dansen. Geen idee waar ze over zongen, maar wel erg leuk om naar te kijken. Op een gegeven moment hadden we het wel gezien en gingen we nog naar de werkplek en het huisje van Cocky kijken. Dit zag er erg goed en netjes uit.
Maandag/dinsdag 19-20/03/2012
Maandag zijn we naar het project Jua gegaan. Dit is een project die zich inzet voor aangerande/verkrachtte meisjes en/of tienermoeders onder de 18 jaar. Ze komen hier via de kinderbescherming. Een NL vrouw genaamd Nelleke leidt dit project met veel succes en steekt er veel tijd in. Zo heeft Jua de Keniaanse omroep al over de vloer gehad wat natuurlijk voor publiciteit zorgt. Helaas is Jua tot nu toe de enige organisatie die zich op deze manier in zet. Ze gaan binnenkort samenwerken met Kenia Xperience om ook daar meer vrijwilligers op de werkvloer te krijgen en zoeken ze nog sponsoren om het project draaiende te houden. Naar mijn mening een erg leuk project!
Dinsdag zijn Ellen en ik naar stage gegaan, maar Ellen gaf al vroeg aan dat ze ziek was. Rond 11.00 uur wou ze dan ook naar het hotel om te rusten. Toen we bij GOF weggingen en ik de deur uit liep, stond me een grote verrassing te wachten. Ons pap en mam stonden plots voor mijn neus en ook mijn oom en tante waren erbij. In 1e instantie had ik ze niet eens herkent, omdat zij de laatste zijn die je verwacht. Echt een hele leuke verrassing en ik was er dan ook even stil van. Anna-Lieke en Rens waren er ook bij maar die vielen me later pas op. We zijn na een rondleiding bij GOF wat gaan eten in Watamu en we hebben de prachtige zee nog eens bewonderd. Na vandaag kon ik nog steeds niet geloven dat ze er echt zijn, vooral omdat iedereen het zo goed geheim heeft weten te houden. Wel jammer dat mijn ouders in Mombasa verblijven en ik ze vandaag maar even heb kunnen zien. We plannen snel weer een dag om elkaar te zien.
Donderdag/vrijdag 22-23/03/2012
Donderdag ging rond 05.30u de wekker om in Kaloleni naar een school met gehandicapte kinderen te gaan kijken. We hebben een rit van 3 uur gehad om er te komen want we moesten van Watamu naar Gede, van Gede naar Kilifi en van Kilifi naar Kaloleni. Om in Kaloleni te komen moesten we voor het grootste deel over een zandweg rijden en hebben we het 'echte' Kenia gezien. Even weg van de luxe in Watamu en je keek tijdens de rit ook je ogen uit door het uitzicht dat je had. Bij de school aangekomen werden we flink bekeken. Na een korte introductie gingen we naar de klas met gehandicapte kinderen. In het begin leek het of dat de lessen die de leraren gaven veel te hoog gegrepen was voor ze, maar door de regelmaat en enthausiasme die leren bieden kunnen deze kinderen toch met veel lol leren. Ook zijn we getuige geweest van een debat van 'normale' kinderen met als onderwerp: Een motor is beter dan een auto. Dit werd in een ruimte gedaan waarin erg veel leraren en kinderen waren, dus erg druk. Wel super dat ook 2 gehandicapte kinderen mee mochten debatteren. Een kind zei tijdens het debat de auto's beter waren dan motoren omdat je in een auto kan slapen en op een motor niet haha.
Hierna zijn we doorgereden naar Mombasa en hebben we wat gegeten en hebben we een toeristische route gewandeld door de wijken. Ook hebben we een beetje van fort Jesus bewonderd. Dit was weer een nieuwe kant die ik van Kenia heb gezien. Zie foto's.
Vrijdag zijn Ellen en ik mee gegaan naar een begrafenis van het zoontje van een lerares van GOF. Het jongetje kreeg plots erge hoofdpijn en dit hield lang aan. Toen ze besloten naar het ziekenhuis in Watamu te gaan werden ze daar doorverwezen naar Malindi. Onderweg is het jongetje overleden. De begrafenis vond plaats in het dorp waar de lerares woont en die midden in het bos lag. Samen met de leraren van GOF zijn we hierheen gelopen via een shortcut. We kwamen naar ons idee echt uit in de middle of nowhere. Toen we aankwamen kwam de lerares al huilend naar de andere leraren toe en gaf Ellen en mij ook een knuffel. Ze vroegen of we nog naar het jongetje wilden kijken en dit hebben we gedaan. Hij lag er erg vredig bij. De begrafenis werd geheel in het Swahili gedaan dus ik heb geen idee gehad wat ze allemaal zeiden, maar door de lichaamstaal en de manier van spreken konden we het toch redelijk volgen. Ze zingen mooie liedjes en iedereen zingt en klapt mee. Het meest opvallende vond ik toch dat er constant mobiele telefoons afgingen terwijl we in the middle of nowhere waren. Ook kraaidde er regelmatig een haan, maar niemand kijkt er van op. Dit zou in NL dus nooit gebeuren. Uiteindelijk werd het kistje naar het graf getild en werd hem een laatste eer bewezen. Iedereen helpt mee met het dichtgooien van het graf. Dit omdat ze meehelpen, hun ook worden geholpen als iemand uit hun familie overlijdt. Het was een erg ontroerende begrafenis en interessant om een keer in Kenia meegemaakt te hebben.
Morgen en zondag gaan Rens en ik naar Mombasa om mijn ouders en oom en tante te bezoeken. Waarschijnlijk gaan we weer snorkelen en wordt het erg gezellig!
Wij zessen + Nel zijn naar Kilifi gegaan op uitnodiging van Cocky. Hier waren de schoolvoetbal finale's voor meisjes op het mede door Cocky opgerichte voetbalveld. Tijdens de wedstrijden werd er voetbalcommentaar gegeven en muziek gedraaid. Overal waar je dan ook keek zag je wel iemand dansen op een manier zoals alleen afrikanen dat kunnen. Wij als gasten kregen flesjes frisdrank aangeboden. Ik had niet verwacht dat zo gastvrij zouden zijn. Tussen de wedstrijden door werden er wat optredens gegeven om de toeschouwers te vermaken dmv zingen en dansen. Geen idee waar ze over zongen, maar wel erg leuk om naar te kijken. Op een gegeven moment hadden we het wel gezien en gingen we nog naar de werkplek en het huisje van Cocky kijken. Dit zag er erg goed en netjes uit.
Maandag/dinsdag 19-20/03/2012
Maandag zijn we naar het project Jua gegaan. Dit is een project die zich inzet voor aangerande/verkrachtte meisjes en/of tienermoeders onder de 18 jaar. Ze komen hier via de kinderbescherming. Een NL vrouw genaamd Nelleke leidt dit project met veel succes en steekt er veel tijd in. Zo heeft Jua de Keniaanse omroep al over de vloer gehad wat natuurlijk voor publiciteit zorgt. Helaas is Jua tot nu toe de enige organisatie die zich op deze manier in zet. Ze gaan binnenkort samenwerken met Kenia Xperience om ook daar meer vrijwilligers op de werkvloer te krijgen en zoeken ze nog sponsoren om het project draaiende te houden. Naar mijn mening een erg leuk project!
Dinsdag zijn Ellen en ik naar stage gegaan, maar Ellen gaf al vroeg aan dat ze ziek was. Rond 11.00 uur wou ze dan ook naar het hotel om te rusten. Toen we bij GOF weggingen en ik de deur uit liep, stond me een grote verrassing te wachten. Ons pap en mam stonden plots voor mijn neus en ook mijn oom en tante waren erbij. In 1e instantie had ik ze niet eens herkent, omdat zij de laatste zijn die je verwacht. Echt een hele leuke verrassing en ik was er dan ook even stil van. Anna-Lieke en Rens waren er ook bij maar die vielen me later pas op. We zijn na een rondleiding bij GOF wat gaan eten in Watamu en we hebben de prachtige zee nog eens bewonderd. Na vandaag kon ik nog steeds niet geloven dat ze er echt zijn, vooral omdat iedereen het zo goed geheim heeft weten te houden. Wel jammer dat mijn ouders in Mombasa verblijven en ik ze vandaag maar even heb kunnen zien. We plannen snel weer een dag om elkaar te zien.
Donderdag/vrijdag 22-23/03/2012
Donderdag ging rond 05.30u de wekker om in Kaloleni naar een school met gehandicapte kinderen te gaan kijken. We hebben een rit van 3 uur gehad om er te komen want we moesten van Watamu naar Gede, van Gede naar Kilifi en van Kilifi naar Kaloleni. Om in Kaloleni te komen moesten we voor het grootste deel over een zandweg rijden en hebben we het 'echte' Kenia gezien. Even weg van de luxe in Watamu en je keek tijdens de rit ook je ogen uit door het uitzicht dat je had. Bij de school aangekomen werden we flink bekeken. Na een korte introductie gingen we naar de klas met gehandicapte kinderen. In het begin leek het of dat de lessen die de leraren gaven veel te hoog gegrepen was voor ze, maar door de regelmaat en enthausiasme die leren bieden kunnen deze kinderen toch met veel lol leren. Ook zijn we getuige geweest van een debat van 'normale' kinderen met als onderwerp: Een motor is beter dan een auto. Dit werd in een ruimte gedaan waarin erg veel leraren en kinderen waren, dus erg druk. Wel super dat ook 2 gehandicapte kinderen mee mochten debatteren. Een kind zei tijdens het debat de auto's beter waren dan motoren omdat je in een auto kan slapen en op een motor niet haha.
Hierna zijn we doorgereden naar Mombasa en hebben we wat gegeten en hebben we een toeristische route gewandeld door de wijken. Ook hebben we een beetje van fort Jesus bewonderd. Dit was weer een nieuwe kant die ik van Kenia heb gezien. Zie foto's.
Vrijdag zijn Ellen en ik mee gegaan naar een begrafenis van het zoontje van een lerares van GOF. Het jongetje kreeg plots erge hoofdpijn en dit hield lang aan. Toen ze besloten naar het ziekenhuis in Watamu te gaan werden ze daar doorverwezen naar Malindi. Onderweg is het jongetje overleden. De begrafenis vond plaats in het dorp waar de lerares woont en die midden in het bos lag. Samen met de leraren van GOF zijn we hierheen gelopen via een shortcut. We kwamen naar ons idee echt uit in de middle of nowhere. Toen we aankwamen kwam de lerares al huilend naar de andere leraren toe en gaf Ellen en mij ook een knuffel. Ze vroegen of we nog naar het jongetje wilden kijken en dit hebben we gedaan. Hij lag er erg vredig bij. De begrafenis werd geheel in het Swahili gedaan dus ik heb geen idee gehad wat ze allemaal zeiden, maar door de lichaamstaal en de manier van spreken konden we het toch redelijk volgen. Ze zingen mooie liedjes en iedereen zingt en klapt mee. Het meest opvallende vond ik toch dat er constant mobiele telefoons afgingen terwijl we in the middle of nowhere waren. Ook kraaidde er regelmatig een haan, maar niemand kijkt er van op. Dit zou in NL dus nooit gebeuren. Uiteindelijk werd het kistje naar het graf getild en werd hem een laatste eer bewezen. Iedereen helpt mee met het dichtgooien van het graf. Dit omdat ze meehelpen, hun ook worden geholpen als iemand uit hun familie overlijdt. Het was een erg ontroerende begrafenis en interessant om een keer in Kenia meegemaakt te hebben.
Morgen en zondag gaan Rens en ik naar Mombasa om mijn ouders en oom en tante te bezoeken. Waarschijnlijk gaan we weer snorkelen en wordt het erg gezellig!
-
23 Maart 2012 - 15:51
Ans :
hoi glenn
weer een puik verslag,en wat leuk dat je pa en ma er zijn.was inderdaad lastig om geheim te houden,maar de verrassing is dan wel geslaagd.
mooi verhaal over schoolvoetbal,en indrukwekkend om mee te gaan naar een begrafenis,dat zijn 2 uiterste en je maakt het allemaal mee.
ontzettend veel plezier dit weekend en doe ad en nelly de groetjes van mij
nogmaals geniet er van die paar dagen en jij weer veel succes komende week
groetjes en liefs
ans -
23 Maart 2012 - 16:05
Aron:
Hee Glenn,
Leuk om te zien hoe die kinderen daar voetballen, gewoon helemaal op zand haha. Ook echt leuk dat ome ad en tante nelly er zijn, we moesten wel uitkijken om het niet te verklappen haha.
Veel plezier nog en tot het volgende verslag.
Peace out -
23 Maart 2012 - 16:59
Mari Joke:
Hoi glenn.
Leuk om je verslag te lezen en wat een verrassing [of niet] dat je pa en ma daar verschenen let je wel goed op ze want met nelie weet je het nooit .nog heel veel plezier en tot het volgende verslag.
ps doe je pa en ma de groeten. -
23 Maart 2012 - 18:02
Wes:
Hee Glenn,
Mooie verrassing van jullie pap en mam.
Heb je nu net als gewoonlijk in NL een kusje van jullie mam gehad en heeft jullie pap een verhaaltje voor geleze voor het slape gaan haha.
Succes.
Gr wes -
23 Maart 2012 - 19:03
Pap Mam Frans Clazie:
Hey Glenn,
het is ons gelukt om ff op internet te komen, en het is weer een mooi verslag. Jaha....die verrassing dat wisten wij allang :) En ome Frans en Tante Clazien ook. Idd jammer dat we wat verder wegzitten maja morgen zien we elkaar weer een paar dagen en gaan we lekker snorkelen met z"n 6e.
Alles is geregeld voor jullie logeerpartij :)
Tot morgen en dikke xxxx pap mam ome Frans en Tante Clazien -
23 Maart 2012 - 21:00
Willy & Doortje:
Hoii Glenn
Weer een leuk verslag Glenn, mooi om te lezen... weer veel meegemaakt en gezien deze week... Ja, leuk he dat jullie pap en mam er samen met ome Frans en tante Clazien daar zijn dat was me een suprise of niet dan haha.. Het was wel moeilijk om het stil te houden... en het was ook bijna misgegaan.. maar dat heb je inmiddels al lang gehoord denk ik haha.
Nou geniet van het weekend veel plezier bij jullie pap en mam en Frans en Clazien doe ze de groetjes van ons.. xxx -
24 Maart 2012 - 11:49
Amy En Daan:
Haa Glenn,
Weer een mooi verslag jongen, er is een carriére voor je weggelegd als schrijver!
Haha wat leuk dat ad en nelleke er nu eindelijk zijn en aan je gezicht te zien op de foto's had je het echt niet verwacht. Heel veel plezier met z'n alle!
Groetjes Amy en Daan -
24 Maart 2012 - 13:43
Ouders Van Renée:
Hoi Glenn,
Wat hadden wij graag je gezicht gezien, toen opeens je ouders, oom en tante voor je neus stonden. Dat noemen ze nog eens een verrassing! Heel leuk voor je!
En wat hebben jullie weer veel meegemaakt. Heel verdrietig zo'n begrafenis van een klein kindje, maar ook heel bijzonder om dat mee te maken.
Geniet van het bezoek van je ouders en ook volgende week van de safari!
We kijken er naar uit om jullie te zien in Kenia over 2 weken!
Groeten Ton en Anneke -
24 Maart 2012 - 16:41
Peter En Henriëtte:
Zo zie je maar Glenn, een week vol tegenstelling. Blijheid bij het zien van jullie pap en mam, toch wel droefheid bij een begrafenis van een jong kindje.:(
Heel veel plezier nog dit weekend met jullie pap en mam en je oom en tante
houdoe -
24 Maart 2012 - 18:57
Bert En Yvonne:
Hoi Glenn,
Ja dat was nog eens een verrassing, hè. Het was weer een mooi verslag met leuke en minder leuke belevenissen. Wat voetballen betreft hebben ze geen last van te lang gras.
Nog een fijn weekend met jullie pap en mam en ome Frans en tante Clazien.
Groetjes Bert,Yvonne, Juan en Shirley -
25 Maart 2012 - 09:27
Peter & Tessa:
Hoi Glenn,
Dat je verrast was dat jullie pap en mam er waren, zag je wel duidelijk op de foto's :)
Je hebt weer een drukke week gehad en indrukken op gedaan.
Was weer een leuk verslag om te lezen.
Veel plezier dit weekend met jullie pap en mam en ome Frans en tante Clazien
Groetjes
Peter & Tessa -
25 Maart 2012 - 09:30
Ellie:
Hoi Glenn
Fijn dat je het daar zo goed naar je zin hebt. Het zal inderdaad een mooi moment zijn geweest toen jullie pap en mam in èèn keer voor je neus stonden. Geniet nog van je fantastische tijd daar en we blijven je op de site volgen.
Groetjes Ellie -
25 Maart 2012 - 11:56
Susan-vriendin Rens:
Aah wat moet jij geschrokken zijn, toen je ouders daar ineens stonden! Kan het me helemaal voorstellen! Wel een gave verrassing!
Jullie hebben echt een nuttige week gehad las ik, veel gezien, veel geleerd, en heel wat levenservaringen rijker!
Hoop dat je een gezellig weekend hebt met Rens, bij je ouders, maar dat zal wel!!
Geniet van het bezoek van je ouders en veel plezier op safari!!
xxx -
25 Maart 2012 - 12:53
Fam Van Ellen:
He Glenn
Het was weer een heftige week ,met een erg leuke verrassing,en met een mindere belevenis but thats live !
Fijn weekend met je ouders en de rest .
En volgende week heel veel plezier op Safari. -
26 Maart 2012 - 12:16
Pap En Mam:
Hoi Glenn,
Wij zijn weer in ons eigen kikkerlandje.....wat hadden we graag nog een tijdje gebleven!! Maar het was SUPER om je weer gezien te hebben!! Nu hebben we ook een beeld bij de verhalen en foto's van je. En ook de kindjes die je toch wel meteen herkend van de foto's van je verslagen. Het heeft op ons erg veel indruk gemaakt hoe groot de armoede is in Kenia. Maar ook de spontaniteit van de mensen> -
26 Maart 2012 - 12:25
Pap En Mam:
Ook heel leuk om te zien hoe jullie al ingeburgerd zijn daar. De airco op onze kamer waar wij een moord voor deden vonden jullie echt zo koud dat je in 38 gr. op ons windstil balkon gingen zitten en dan zeggen owww hier is het lekker :D.
Wij hebben erg genoten deze 9 dagen, en vonden het zeker de moeite waard!!
Veel plezier woensdag op Safari en tot skypes.
Dikke xxx pap en mam
-
28 Maart 2012 - 12:52
Annet Vermeulen:
Hallo Glenn, dat is weer even geleden, maar wat heb je in die korte tijd veel meegemaakt, geweldig! Wat een surprise zeg, dat je ouders er ineens waren, super! Wanneer kom je weer terug? E komen af en toe al leuke vacatures langs, waar stuur ik die heen? ps, ben nog steeds geen oma, spannend! Groetjes Annet -
28 Maart 2012 - 14:04
Carla (kw1c):
Wat een stunt van je ouders om spontaan langs te komen. Lijkt me inderdaad onwerkelijk maar wel ontzettend leuk.
Indrukwekkend om de begrafenis van een kind mee te maken. Maar jullie aanwezigheid is vast gewaardeerd .
Geniet van de safari en alles wat er op jullie pad komt.
Groetjes,Carla -
30 Maart 2012 - 06:59
S'pap:
Nou een woord geweldigggg.
Dit was echt te mooi om waar te zijn.
Glenn super verrast.
Die blik in zijn ogen toen hij besefte dat wij het echt waren, die voor zijn neus stonden.
We hebben het die dag nog wel 10 keer gezegd tegen elkaar terwijl onze ogen elkaar kruiste, ongelooflijk zo mooi!.
Dan om alles te voelen en te zien hoe Jij het ziet en meemaakt.
de openheid en spontaniteit van de mensen, het voelen van handjes en gezichtjes van de kindjes.
Het was gewoon alles geweldig indrukwekkend.
Nou voelen we hetzelfde wat jij voelt Glenn.
Zijn trouwens erg benieuwd hoe je de safari hebt ervaren.
Nou jongen, het was de reis van ons leven en duurde veel te kort.
Ps: Ellen nog bedankt voor je stilhouden en je toneelspel om te suggereren dat je ziek was toen we kwamen. ha ha .
Rens en Anna-Lieke bedankt voor het opofferen van jullie vrije dinsdag voor ons.
Doeiiii , de groetjes aan allemaal en een fijn weekend Glenn.
tot skype.
d'ad
-
30 Maart 2012 - 07:16
S'pap En S'mam:
O ja ,Natuurlijk nog de groetjes van ome Frans en tante Clazien' aan allemaal. (klik) ha ha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
