Week 10

Maandag/dinsdag 09-10/04/2012
Maandag om 06.00 opgestaan om met Mary en Father Babu (Jomba's) Rens, Anna-Lieke en Ellen naar Shimoni te gaan. In Shimoni zijn grotten waar vroeger slaven heengebracht werden om vervolgens per boot weer vervoerd te worden. Een stukje geschiedenis dus. Shimoni ligt aan de Tanzanische grens en dicht daarbij ligt het hier erg bekende eiland Zanzibar.
Om 07.00u zouden we opgehaald worden, maar rond 8.30 waren ze er pas met de auto. We moesten met zijn vieren achterin zitten wat natuurlijk erg krap was. Ze zeiden dat we er ongeveer 3 uur moesten rijden om er te komen, maar wij hebben er ongeveer 6 uur over gedaan. Dit omdat we onderweg een klapband kregen en we het thuisbrenger bandje er op moesten leggen. Ook hebben we bij een benzinepomp wat drinken en een milkshake gehaald en hebben we de veerpond in Mombasa moeten pakken. Uiteindelijk kwamen we in Shimoni en zijn we welgeteld 5 minuten in de grotten geweest en toen was de rondleiding al voorbij. Dit was een erg grote teleurstelling na zo'n lange rit. In de grotten is mijn slipper ook nog is gesneuveld dus de dag kon niet meer stuk. We hebben het eiland Zanzibar gezien en een wat gedronken. Daarna weer terug naar Watamu terug gereden. Over de terugweg zouden we niet zo lang doen, maar weer kregen we valse hoop. In plaats van 19.30u thuis kwamen we pas om 23.00 aan. Dit omdat op de terugweg ons thuisbrenger bandje ook een klapband kreeg in gelukkig een bewoond gebied. We hebben een nieuwe band moeten kopen en dat duurde ook eventjes. Met een nieuwe band in ons bezit reden we verder naar Mombasa waar de veerpond weer op ons stond te wachten. Of ja eigenlijk andersom, want wij hebben 2 uur staan wachten voordat we er op konden. Pff, dit is geen pretje met 4 personen op de achterbank en die hitte. Het scheelt dat de airco het wat cooler maakte. Na de veerpond hebben we bij wat gegeten bij dezelfde benzinepomp. Dit was een soort wannebe KFC maar prima te doen. In totaal ongeveer 12,5 uur in de auto gezeten voor iets dat 5 minuten heeft geduurd. Een mooie ervaring, maar nooit meer haha!

Dinsdag heb ik 's ochtends voordat we naar stage gingen mijn slipper laten maken, maar dit leverde weer wat onderhandelings-strijd. De beste man zei 200 shilling, maar ik wist wel dat dat veel te veel was. Hij ging niet lager dan dat bedrag dus na een tip van Rens besloten om mijn gerepareerde slipper bij hem te laten, zeggen ergens anders nieuwe te kopen en weg te lopen. Dit hielp, want plots was het nog maar 100 shilling haha.

Woensdag/donderdag 11-12/04/2012
woensdag zijn we uitgenodigd bij een leraar van GOF genaamd Nashon Baya. Hij woont vlakbij dus hij kon ons vanaf 'de grote weg' ophalen. Normaal wijken we nooit af van de grote weg dus zouden we in een echt Keniaanse buurt komen dat ik op zich wel spannend vond. Hij woont in een huisje van ongeveer 3 bij 3 meter (als ik niet overdrijf). Hierin stond enkel een bed (afgeschermd met doeken) en een paar krukken. We kregen thee en een Keniaans ontbijt genaamd Mahamri's (vergelijkbaar met oliebollen). Ellen en ik moesten ook nog naar GOF om onze arbeidsovereenkomst te laten tekenen, maar de leraar wou erg graag dat we bij hem bleven om ook nog in de middag mee te lunchen. We hebben afgesproken dat we nadat we bij GOF waren geweest terugkwamen om te lunchen.
Toen we weer terug waren had hij kokosnoten bij zich en ik heb voor het eerst een hele kokosnoot leegdronken en kokos gegeten. Het is niet vies, maar ook niet lekker. Hierna kwam onze lievelingsmaaltijd rijst met bonen. We hebben nog even gepraat en toen gaven toen aan dat we weer wilden gaan. Ook nu wou hij weer dat we bleven, maar wij hadden het wel gezien. Voordat we echt vertrekken uit Kenia wil hij ons nog graag zien en het liefst nog 3 keer. Uhh ja, dat kijken we nog wel even haha.
Donderdag hadden we afgesproken om rond 07.30u bij GOF te zijn om samen met Pamella (social worker) naar de rechtbank in Malindi te gaan. Dit om een rechtzaak van een meisje bij te wonen omtrendt familiezaken. Ellen en ik hadden geen idee hoe dit zou verlopen en waren dan ook erg nieuwsgierig. Eenmaal aangekomen in Malindi, was het totaal niet wat we verwacht hadden. De wachtruimte was buiten in het zonnetje en van deze plek zijn we niet weg gegaan. De rechtzaak speelde zich binnen af en daar hebben we helaas niks van meegekregen. Wij hoefden alleen maar te wachten op de uitspraak van de rechter. We waren rond 09.00u bij de rechtbank en rond 11.00 zei Pamella dat we konden gaan omdat de persoon die betrokken is bij de rechtzaak niet aanwezig was. Hadden ze dat niet eerder kunnen zeggen dachten wij.
Maar gelukkig in de 2 uur dat we daar waren heb ik toch iets opmerkelijks gezien.
Er werden aan de lopende band mensen met handboeien naar binnen gebracht. Deze 'gevangen' lieper per 2 en zaten aan elkaar vast geboeid. Wij keken van een paar meter afstand hoe 5 agenten met automatische geweren met ze meeliepen. Dat maakt wel indruk kan ik je vertellen.
Het kwam gelukkig allemaal goed uit, want we hadden in Malindi afgesproken met Renee en haar ouders + zus om te gaan eten in een restaurant genaamd Baobab. Hier waren we eerder geweest dus Ellen en ik wisten de weg van de rechtbank en konden met de benenwagen daar naartoe. In het restaurant hebben we onze avonturen gedeeld en ook heerlijk gegeten. Daarna zijn we nog naar het strand geweest en rond 16.00 weer naar huis gegaan. Een ervaring rijker en een gezellige dag gehad!

Vrijdag 13/04/2012
Vandaag mee naar de stage van Rens en Anna-Lieke gegaan, omdat ik met Mary (van Jomba's) had afgesproken dat ik souvernirs wou kopen die zij dan voor me mee zou brengen. Het valt niet mee om hier een afspraak te maken, want op tijd komen is erg moeilijk voor de Kenianen en Mary was vergeten om de souvernirs te halen. Dus ja daar stond ik dan bij Jomba's. Er waren maar 6 kinderen vanwege de vakantie en dus was het erg rustig. Heb besloten om maar weer te gaan en alvast te gaan genieten van het weekend.